-
1 sprzeciwiać się
impf sprzeciwić się* * *(-wiam, -wiasz)sprzeciwiać się czemuś — ( wyrażać sprzeciw) to object to sth
* * *ipf.sprzeciwić się pf.1. (= nie zgadzać się) oppose, stand against (komuś/czemuś sb/sth); object, stand opposed (komuś/czemuś to sb/sth); zdecydowanie sprzeciwić się put one's foot down, be dead against, stand firm l. fast against.2. (= być niezgodnym z czymś) contradict, counter; be contrary to, run counter to, clash with; sprzeciwiać się czyimś interesom run against sb's interests; to sprzeciwia się zasadom mojej wiary this contradicts l. is contrary to my faith.3. przest. (= dokuczać) tease.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciwiać się
-
2 sprzeciwiać się
sprzeciwiać się [spʃɛʨ̑ivjaʨ̑ ɕɛ], sprzeciwić się [spʃɛʨ̑iviʨ̑ ɕɛ]1) ( przeciwstawiać się)\sprzeciwiać się komuś/czemuś gegen jdn/etw Widerstand leisten2) ( wyrażać sprzeciw)sprzeciwić się czemuś einer S. +dat widersprechen, gegen etw Widerspruch erheben3) ( być sprzecznym)sprzeciwić się czemuś gegen etw sein, im Gegensatz zu etw stehen -
3 sprzeciwiać się
-
4 sprzeciwiać się
несов.2) сопротивля́ться, проти́виться4) противоре́чить, не соотве́тствоватьsprzeciwiać się się zdrowemu rozsądkowi — противоре́чить здра́вому смы́слу
Syn: -
5 sprzeciwiać\ się
несов. 1. czemu возражать, протестовать против чего; не соглашаться на что;2. сопротивляться, противиться; 3. komu прекословить кому; дразнить кого; 4. противоречить, не соответствовать; \sprzeciwiać\ się się zdrowemu rozsądkowi противоречить здравому смыслу+1. oponować, protestować, nie zgadzać się 2. opierać się 3. drażnić się 4. przeczyć
-
6 sprzeciwiać się
[спшечівячь шіê]v.ndk -
7 sprzeciwiać się
1. протестувати; заперечувати;2. не погоджуватися; виступати проти; чинити опір -
8 sprzeciwiać się sprzeci·wiać się
-wiam, -wiasz; pf - wićvrsprzeciwiać się komuś/czemuś (= wystąpić przeciwko) — to oppose sb/sth
sprzeciwiać się czemuś (= protestować) — to object to sth, (być sprzecznym z czymś) to be at odds with sth
Nowy słownik polsko-angielski > sprzeciwiać się sprzeci·wiać się
-
9 sprzeciwić się
-
10 stawiać się
несов.1) явля́ться, прибыва́ть; ср. stawić się2) ста́вить себя́stawiać się się w czyimś położeniu (w czyjejś sytuacji) — ста́вить себя́ в чьё-л. положе́ние
3) разг. держа́ть себя́ вызыва́юще (де́рзко); прекосло́витьSyn: -
11 stawiać\ się
несов. 1. являться, прибывать; ср. stawić się;2. ставить себя; \stawiać\ się się w czyimś położeniu (w czyjejś sytuacji) ставить себя в чьё-л. положение; 3. разг. держать себя вызывающе (дерзко); прекословить+1. przybywać, zgłaszać się, zjawiać się 3. przeciwstawiać się, sprzeciwiać się;
podskakiwać -
12 przeciwstawiać się
-
13 przeciwstawiać\ się
несов. komu-czemu выступать против кого-чего, противиться кому-чему -
14 sprzeciwić się
(-wię, -wisz); vb; od sprzeciwiać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciwić się
-
15 sprzeciwić się
vr pf→ sprzeciwiać się -
16 sprzeciw|ić się
pf — sprzeciw|iać się impf v refl. (nie zgodzić się) to oppose vt [osobie, pomysłowi]; (zaprotestować) to object (komuś/czemuś to sb/sth)- stanowczo się czemuś sprzeciwiać to be strongly opposed to sth- sprzeciwić się władzy/czyimś rozkazom to go against the government/sb’s orders- sprzeciwić się czyjemuś wyjazdowi to object to sb’s leaving- „nieprawda” – sprzeciwił się ‘that’s not true,’ he protestedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciw|ić się
-
17 opierać się
-
18 oponować
глаг.• мешать• оппонировать• отрицать• препятствовать• противиться• противопоставить• противопоставлять• противоречить* * *несов. оппонировать, возражать;\oponować przeciw czemuś возражать против чего-л.+przeczyć, sprzeciwiać się
* * *несов.оппони́ровать, возража́тьoponować przeciw czemuś — возража́ть про́тив чего́-л.
Syn: -
19 rzucać
impf ⇒ rzucić* * *1. (-cam, -casz); perf - cić; vt(piłkę, kamień) to throw; (cień, kostkę, spojrzenie) to throw, to cast; (rodzinę, dom) to abandon, to desert; (chłopaka, dziewczynę) to drop, to jilt; (palenie, wódkę, pracę) to quit; (uwagę, słówko) to throw in2. vi(o autobusie, o samochodzie) to tossrzucać czar lub urok — to cast a spell
* * *ipf.1. + Acc. l. Ins. (= ciskać) throw, cast; ( z dużą siłą) fling, hurl; ( jak najdalej w danym kierunku) project; (piłkę baseballową, kamień) pitch; (= podrzucać) toss; (= zrzucać) dash, dump, chuck ( sth somewhere); rzucać piłkę do kogoś throw a ball to sb; rzucać piłką w kogoś throw a ball at sb; rzucać karty na stół ( kończąc grę) chuck in one's hand; rzucać kośćmi cast l. roll dice; rzucać monetą toss l. flip a coin ( o coś for sth); rzucać kotwicę żegl. cast l. drop anchor; rzucać młotem sport put the shot.2. przen. rzucać cień na kogoś/coś cast a shadow on sb/sth; rzucać coś w kąt (= przestać się zajmować czymś) cast sth aside; rzucać gromy na kogoś/coś thunder against sb/sth; rzucać komuś kłody pod nogi put a spoke in sb's wheel; rzucać komuś rękawicę fling l. throw down the gauntlet to sb; rzucać (w kogoś) mięsem pot. hurl abuse at sb; rzucać obelgi hurl insults; rzucać światło na coś cast l. throw l. shed light on sth; rzucać snop światła na coś project l. throw a beam of light on l. onto sth; ten fakt rzuca (nowe) światło na sprawę this fact sheds a new light on the issue; rzucać przezrocze na ekran project a slide on a screen; rzucać komuś ukradkowe spojrzenie cast a furtive glance at sb; rzucać słowa na wiatr speak idly; rzucać myśl l. pomysł come up with an idea.3. (= wywoływać jakiś stan) rzucać na kogoś oskarżenia throw accusations at sb; rzucać na kogoś podejrzenie throw suspicion on sb; rzucać na kogoś oszczerstwa cast aspersions on sb; rzucać na kogoś czary cast a spell on sb; rzucać klątwę na kogoś put a curse on l. upon sb; rel. pronounce an anathema upon sb; rzucać pierwszy kamień Bibl. (= rozpoczynać oskarżenia) cast the first stone.4. (= potrząsać, poruszać gwałtownie) jerk, throw about, fling about, toss (about); ( o pojeździe) (= szarpać, trząść się) jerk, jolt, bump; rzucać głową toss l. jerk one's head; rzucać rękami trash about with one's arms; samochód rzucał na wyboistej drodze the car jolted on the bumpy road.5. (= przewracać, szarpać) rzucać kogoś na ziemię fling l. hurl sb to the ground; rzucać kimś o coś fling l. hurl sb against sth; rzucać kogoś na kolana (przen. (= upokorzyć, podporządkować sobie)) bring sb to his l. her knees; rzucać kogoś na głęboką wodę (przen. (= postawić przed kimś trudne zadanie)) throw l. pitch sb in at the deep end; fale rzucały statkiem na wszystkie strony the waves tossed the ship to and fro.6. (= wysyłać, wyprawiać) rzucać oddziały do walki send troops into battle; rzucać coś na rynek launch sth on the market; rzucać swój kraj w wir wojny precipitate one's country into war.7. (= porzucać) abandon, forsake, desert; pot. drop, chuck (in), jack (in); rzucić żonę/męża abandon one's wife/husband; rzucić rodzinę/przyjaciół forsake one's friends/family; rzuciła swojego chłopaka she chucked her boyfriend; rzuciłem robotę I chucked in my job; rzucę to wszystko w diabły pot. I'm going to jack it all in.8. (= zrywać z nałogiem) give ( sth) up; pot. kick ( sth); rzucać palenie/picie give up smoking/drinking.10. (= przerzucać) throw; rzucać most przez rzekę throw a bridge across the river.11. pot. (= podawać) chuck; rzuć mi gazetę chuck me the paper.ipf.1. (= skakać w dół) plunge, jump, throw o.s.; rzucać się z urwiska do morza plunge over a cliff into the sea.2. (= kierować się gdzieś pędem) dart, dash, rush, start, lunge, fling o.s., hurl o.s.; rzucić się do ucieczki bolt; dart away; make a bolt l. dash l. run for it; rzucać się do walki fling o.s. into battle; rzucać się naprzód leap forward, lunge forward; rzucać się komuś na pomoc rush to sb's rescue.3. rzucać się w oczy stand out; be conspicuous; pot. stick out (like a sore thumb); stick out a mile.4. (= miotać się) toss about l. around, jerk about l. around.5. (= atakować) throw o.s. l. one's weight (na kogoś/coś at sb/sth); go (na kogoś/coś at l. for sb/sth); ( o drapieżniku) pounce (na kogoś/coś on l. upon sb/sth); rzucać się komuś do gardła go at sb's throat; rzucił się na nią z nożem he went for her with a knife; rzucać się na wroga go at the enemy; rzucać się z motyką na słońce przen. bite off more than one can chew.6. (= padać, przypadać ciałem) rzucać się komuś w ramiona fling o.s. into sb's arms; rzucać się na kolana go down on one's knees; rzucać się do czyichś stóp throw o.s. to sb's feet.7. pot. (= sprzeciwiać się, awanturować się) kick up a fuss l. row l. stink; nie rzucaj się! take it easy!8. pot. rzucać się na coś (= oddawać się czemuś z zapałem) pitch into sth; rzuciliśmy się na jedzenie we pitched into the food.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzucać
-
20 ost|ro
Ⅰ adv. grad. 1. (spiczasto) sharp, sharply- miał ostro zarysowany podbródek he had a pointed chin- ostro zakończony łuk a pointed arch- ostro zakończony patyk a sharp-ended stick- ostro zatemperowany ołówek a pencil sharpened to a point2. (stromo, spadzisto) [piąć się, wznosić się] steeply, sharply 3. (pod kątem) [skręcić] sharply 4. (intensywnie) [dąć] sharply; [świecić] harshly; [zabrzmieć] harsh attr., strident attr.; [pachnieć] sharp attr., sharply; [zaboleć] acutely, severely 5. (pikantnie) spicily- ostro przyprawiona potrawa a spicily seasoned a. heavily-spiced dish- kurczak/baranina na ostro spicy chicken/lamb6. (wyraźnie) [kontrastować, zarysować się] sharply- drzewo wyszło na zdjęciu ostro the tree came out sharp in the picture7. (surowo) [oceniać, upominać] severely- jego ojciec bardzo ostro traktował synów his father was very strict with his sons8. (gniewnie, bezwzględnie) [dyskutować, sprzeciwiać się] keenly; [mówić, odpowiedzieć] brusquely, sharply; [protestować] shrilly, stridently; [ripostować, zganić] smartly; [atakować, krytykować] fiercely, sharply; [domagać się] shrilly- zbyt ostro go skrytykowałem I was too harsh in my criticism of him9 pot. (dużo, mocno) [balować, pić, trenować] hard- zbyt ostro się malujesz your make-up is too heavy10 (energicznie, szybko) [skręcić, zahamować] sharp, sharply- wziąć się ostro do nauki/pracy to get down to studying/working11 (agresywnie, brutalnie) [grać] rough pot., roughly 12 Med. (ciężko, szybko) acutely- choroba może rozpocząć się ostro, kaszlem i gorączką the disease may present acutely, with a cough and feverⅡ ostro- w wyrazach złożonych acute-, sharp-- ostrokątny acute-angled- ostrodzioby sharp-beakedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ost|ro
- 1
- 2
См. также в других словарях:
sprzeciwiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięa się, sprzeciwiać sięają się {{/stl 8}}– sprzeciwić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeciwiać się — ndk I, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięasz się, sprzeciwiać sięają się, sprzeciwiać sięaj się, sprzeciwiać sięał się sprzeciwić się dk VIa, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwisz się, sprzeciwiać sięiw się, sprzeciwiać sięwił się 1.… … Słownik języka polskiego
stawiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stawiać sięam się, stawiać sięa się, stawiać sięają się {{/stl 8}}– stawić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stawiać sięwię się, stawiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawiać się gdzieś, przybywać na określone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekomarzać się — ndk I, przekomarzać sięam się, przekomarzać sięasz się, przekomarzać sięają się, przekomarzać sięaj się, przekomarzać sięał się «żartując drażnić się, spierać się z kimś, sprzeciwiać się komuś; droczyć się» Przekomarzać się z dziećmi.… … Słownik języka polskiego
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
ИОАНН ПАВЕЛ II — К. Войтыла с родителями. Фотография. Нач. 20 х гг. XX в. К. Войтыла с родителями. Фотография. Нач. 20 х гг. XX в. (18.05.1920, Вадовице, близ Кракова, Польша 2.04.2005, Ватикан; до избрания папой Кароль Юзеф Войтыла), папа Римский (с 16 окт.… … Православная энциклопедия
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona … Słownik języka polskiego